Vectortekeningen zijn tekeningen die veel minder zwaar zijn voor computers dan bijvoorbeeld foto’s terwijl ze wel erg ingewikkeld kunnen zijn en je het verschil soms nauwelijks kunt zien in vergelijking met een foto. Het grote voordeel van een vectorplaatje is bovendien dat je hem zover kunt vergroten als jezelf wilt zonder verlies van scherpte en kwaliteit van het plaatje. Als een normale foto uitvergroot wordt dan krijg je op een gegeven moment allemaal blokjes zoals in het voorbeeld hieronder.

gitaar2

Links is een foto van een headstock van een gitaar. Daarnaast staat een stukje uit deze zelfde foto als je dit heel erg uitvergroot. Er zijn duidelijk blokjes te zien. Dit gebeurt dus niet bij een ontwerp die gemaakt is in een Vector-tekenprogramma. Die blijft gewoon even scherp. Dus er zal een afweging gemaakt moeten worden in hoe verre er gewone foto s gebruikt gaan worden of dat er illustraties gebruikt moeten worden voor de afdruk. Binnen drukwerk tot A3 is het goed mogelijk een foto te verwerken, maar in grotere reclame-uitingen gaat dit in sommige gevallen niet altijd op en krijgt de toeschouwer deze hinderlijke blokjes te zien. E.e.a. hangt dus af van de resolutie van de foto. Eigenlijk praat je over twee hele verschillende dingen. Als je een foto al gaat verwerken tot een vectorbestand, dan kan dit wel wat voeten in aarde hebben en soms is dit gezien het onderwerp (met heel veel details en/of kleuren) haast onmogelijk. Dit moeten we dus goed in het achterhoofd houden.

Een vectortekenprogramma is bedoeld om objecten te bewerken zoals figuren en tekst. Hieronder een simpele foto omgezet naar een vectorbestand. Dit is nu ook een los object geworden (alleen dus de zwarte bomenrij) en door zogenaamde knooppunten, helemaal aan te passen. Knooppunten zitten vaak op het einde van een lijn. Daar kun je dingen in de vorm van het figuur en lijn mee aanpassen.

Met een klik kan de kleur van dit object veranderd worden. Als je het plaatje afdrukt op bijvoorbeeld een meter breed, dan zijn de lijnen, in tegenstelling met een foto, nog steeds haarscherp. Verder kan dit ontwerp naar eigen inzicht gemanipuleerd worden. Er kan bijvoorbeeld met een cirkel een rode zon achter gezet worden, de lucht, die nu nog leeg is, kan blauw gemaakt worden zoals hieronder, et cetera.

Dit is het resultaat. Het plaatje bestaat nu uit drie objecten. 1 – de bomenrij, 2 – de zon en 3 – de lucht. De zon komt nu nog wel onder te tekening uit, dit ter illustratie hoe e.e.a. in het programma werkt, daar kun je nu natuurlijk wat aan doen. De lucht die eerst leeg was is ook gevuld met een rechthoek in licht blauw. De rechthoek staat nu op een laag achter het zwarte plaatje van de bomenrij. Als je de lucht op de voorgrond had laten staan dan was dus het plaatje van de bomenrij hiermee bedekt geweest. Maar door deze manipulatie kun je een plaatje opbouwen naar eigen goeddunken. De tekening bestaat nu uit 3 lagen (als 3 velletjes papier die op elkaar gelegd zijn. Ook kun je de kleuren eindeloos aanpassen.

Lijnen zijn aan te passen, kleuren natuurlijk ook. Je kunt verlooptinten maken van bijvoorbeeld rood via groen naar blauw. Zoals hieronder, dit is allemaal heel precies in te stellen.